Knjiga tapija
je javna evidencija o vlasnicima na parcelama. Upisanim vlasnicima na parcelama izdavala se tapija, kao dokaz da je lice označeno u tapiji vlasnik parcele.
- Ranije je tapijski sistem kao zaostatak iz turskih vremena važio na celom području Srbije
- Uvođenjem zemljišnih knjiga u severnim delovima Srbije (posle donošenja zemljišno-knjižnih zakona od 1930) prestala je potreba za postojanjem i funkcionisanjem tapijskog sistema
U tapijskom sistemu postoje:
- Tapija – javna isprava koja sadrži pretpostavku o pravu svojine
- Intabulacione knjige – javne knjige u koje se upisuje hipoteka i ostala stvarna prava na tuđim nepokretnostima
Tapijske knjige
formirane su u pojedinim opštinama u centralnoj Srbiji, u kojima ne postoji svojinska evidencija, odnosno gde nije formirana zemljišna knjiga.
Na ovim područjima pravo vlasništva stiče se upisom u tapijske knjige i izdavanjem tapije.
Zahtev za upis svojine u knjigu tapija podnosi se nadležnom organu u opštini, a uz zahtev se prilaže kopija katastarskog plana i isprava kojom se dokazuje pravo svojine na određenim nepokretnostima.
Tapija jeste javna isprava koju na zahtev stranke izdaje nadležna opština, a potvrđuje opštinski sud koji vodi knjigu tapija. Pored tapijske knjige, sud izrađuje i azbučni registar vlasnika nepokretnosti upisanih u knjigu tapija. U tapijskim knjigama ne provode se promene, a prenos prava vrši se prenosom tapija.
U Republici Srbiji tapijske knjige više nisu u upotrebi, već se osnovna evidencija o nepokretnostima vodi u katastaru nepokretnosti.
Tapijski sistem pruža mnogo manju sigurnost nego sistem zemljišnih knjiga. Uz to postupak izdavanja tapija je dosta komplikovan.
Tapija je javna isprava koja stvara oborivu pretpostavku da je lice označeno na njoj sopstvenik nepokretnosti.
